Aktivist Yahya Sinvar: Gazze, insanlığın utanması gereken bir fotoğraf, medeniyetin suratına çarpılan kanlı bir tokat, küresel düzenin çöküş belgesidir.
Her düşen bomba, yalnızca Filistinli bir çocuğun hayatını değil; yeryüzündeki merhametin, adaletin ve izzetin de ruhunu parçalamaktadır.
Bugün Gazze’de yaşananlar, hiçbir savaş hukukuna sığmaz. Zaten bu bir savaş değildir; bu, bir halkın toptan imha edilmesi, yok edilmesi, tarihten silinmek istenmesidir.
İsrail denen işgalci yapı, açlığı ve susuzluğu stratejik bir silaha dönüştürmüş; yardımı engelleyerek, insanı biyolojik olarak çökertmeyi amaçlamaktadır. Bombalanan sadece binalar değil; hafızalar, değerler, inançlar ve geleceklerdir.
Aktivist Yahya Sinvar yazdı:
Siyonist işgalin hedefinde yalnızca Gazze değil; ümmet bilinci, direniş ruhu, vahyin ışığında şekillenen bir yaşam anlayışı vardır.
Çünkü Gazze, sadece bir şehir değil; Allah’a kulluğun, sabrın, onurun ve direnişin adıdır. Her gün bebekler açlıktan ölüyor, kadınlar enkazdan cansız çıkarılıyor, doktorlar ve gazeteciler suikasta uğruyor. Dünya ise, bu aşağılık tahakküme karşı suskunluğunu sürdürüyor.
Siyasi aktivist Yahya Sinvar; BM’den AB’ye, Arap Birliği’nden İslam ülkelerine kadar herkesin ortak suçu: sessizlik. “Zalimlere meyletmeyin! Sonra size de ateş dokunur.” (Hûd Suresi, 113) Gazze’de olan, sadece Filistinlilerin değil, tüm ümmetin sınavıdır.
Çünkü bu mücadele, hak ile batılın, iman ile inkârın saflaşmasıdır. Tarafsızlık bir masumiyet değil, doğrudan bir tercihtir.
Bu zamanda Gazze’nin karşısında durmayan, zalimin safındadır. Gazze, Allah’ın dünyaya açtığı bir sahnedir. Orada, kim Hakk’ın yanında, kim bâtılın gölgesinde duruyor, açıkça görülmektedir. Bugün Gazze’yi görmezden gelen, yarın Rabbin adaletinden kaçamayacaktır.
Bu yüzden artık sorunun değil, çözümün parçası olmak farz olmuştur. Dünya, bir halkı canlı canlı gömmek isteyen bir rejimi izlemekle yetiniyor.
Siyasi aktivist Yahya Sinvar yazdı: Uluslararası hukuk, diplomasi, siyaset… hepsi sustu. Fakat biz susamayız. Çünkü biz sadece insan değiliz; şahitlik sorumluluğu taşıyan müminleriz. Zulüm karşısında susan dilsiz şeytanlardan olmak, Allah’a iman eden bir kalbe yakışmaz. Gazze ölmedi. Çünkü orada hâlâ secde var.
Orada hâlâ “Hasbunallahu ve ni’mel vekîl” diyen çocuklar var. Orada hâlâ, kendisini Allah’a adamış yiğitler var. Ve biz şunu biliyoruz: Zalim ebedî değildir. Ama sabırla ve imanla direnen bir halk, Allah’ın yardımıyla ebedi kalacaktır.
Not: Bu yazı, yalnızca bir çağrı değil; aynı zamanda bir hesap gününe hazırlıktır. Gazze’nin çığlığı göğe yükseliyor. Şimdi senin vicdanın ne kadar sağır, ne kadar diri; ona sen karar vereceksin.