Raptorlar, Amerika kıtasındaki göç yolları boyunca pek çok zorlukla karşı karşıya kalıyor.
[lwptoc]
Göçmen yırtıcı kuşlar her yıl zorlu bir yolculukla karşı karşıya kalıyor. Bu kuşların çoğu kıtanın kuzeyinde yuva yapar ve kış gelmeden göçlerine başlar ve bu süreyi Orta ve Güney Amerika’nın daha sıcak yerlerinde geçirir.
Kolombiya, bir göç yolu, yırtıcı kuşlar için stratejik bir mola ve dinlenme yeri ve hatta kışlama alanı olarak bu doğal olgunun bir parçasıdır.
Bu kuşlar bizi iki kez ziyaret ederler: Eylül ve Kasım ayları arasında güneye yöneldiklerinde (sonbahar göçü) ve Şubat ortası ile Nisan ayları arasında kuzeye döndüklerinde (ilkbahar göçü).
Sonbaharda göç eden göçmen yırtıcı kuşlar, kara koridorunu kullanarak kuzeybatı Kolombiya üzerinden Güney Amerika’ya giriyor ve Panama Kıstağı’nı Kolombiya’ya bağlayan Darien bölgesini geçiyor.
Buteolar esas olarak And Dağları ve vadileri boyunca devam ediyor; burada bazı bireyler Kolombiya’dan kışlama alanlarını seçerek kalmaya başlıyor.
Buna karşılık, kızıl saçlı guanlar (Cathartes aura), Venezuela ve Kolombiya ovalarına doğru göçlerini sürdürüyor ve onları diğer yırtıcı kuş türlerinin bazı bireyleri takip ediyor.
Geri kalanlar And Dağları arası vadiler, kanyonlar ve dağ sırtları boyunca geniş cepheli bir göçle güneye doğru devam ediyor.
Cauca ve Magdalena nehri vadileri kadar alçak bölgelerde ve Bogotá gibi deniz seviyesinden 8.660 feet yüksekte olan çok daha yüksek bölgelerde göç bildirildi. Buteo swainsoni’nin göçü kışı bu bölgelerde geçirmek üzere Arjantin’e ulaşır.
Avcılık önemli bir risktir
Ne yazık ki Kolombiya, yırtıcı kuşların avlanmasının devam ettiği az sayıdaki yerden biri ve bu da ek bir zorluk haline geliyor. Raptorlar göç yolculuklarında habitat kaybı ve kirlilik de dahil olmak üzere birçok tehlikeyle karşı karşıyadır.
En çok etkilenen türler, avcıların kolayca görebileceği büyük gruplar oluşturan türlerdir. Bunların arasında geniş kanatlı şahin (Buteo platypterus) ve genellikle çekirge şahini olarak bilinen Swainson şahini (Buteo swainsoni) veya İspanyolca konuşulan bazı ülkelerde “ödünç şahin” bulunur.
Yerel halkın iyileştirici özelliklere sahip olduğuna dair yanlış bir inanca sahip olması ve bu da Lent’in geçişini hızlandırması nedeniyle esas olarak tüketim için avlanıyorlar.
Kaçak avcıların gece yarısı uzun yolculuklarının ardından dinlenirken bu canlıların canına mal olduğu Tolima ve Cundinamarca’da koruma çalışmalarına özellikle ihtiyaç duyuluyor.
Koruma süreci neyin korunması gerektiğini bilmek ve tanımakla başlar. Ancak bu kuşlar ve Kolombiya’daki göç hareketleri hakkında çok az bilgi bulunmaktadır.
Telemetri çalışmaları bize bazı türlerin yolları hakkında genel bir fikir verdi ve yardımcı oldu. Ve son yıllarda, özellikle de ülkenin kuzeybatısında gerçekleştirilen araştırmalar, bu fenomeni yerel olarak anlamaya başlamanın temelini attı ve Kolombiya’nın önemini belirledi.
Yine de bizim gibi kendine özgü orografik ve iklimsel özelliklere sahip bir ülkede göçün nasıl işlediğini anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Kuzey Amerika Raptor Göç Derneği (HMANA), Amerika kıtasında göç geçişlerinin izlendiği bir sayım siteleri ağına sahiptir.
Bu, yırtıcı kuş göçünün bilimsel olarak araştırılmasını, bundan keyif alınmasını ve takdir edilmesini teşvik etmede çok yardımcıdır. Kuzey ve Orta Amerika arasında 300’den fazla sayım alanı bulunmaktadır.
Ancak Güney Amerika’da ikisi Kolombiya’da ve biri Venezüella’da olmak üzere yalnızca üç aktif tesis bulunuyor.
TROPICOS Kolombiya, 2020 yılından bu yana yasadışı avlanmadan etkilenen bölgelerde eğitim faaliyetleri geliştirmektedir.
Bu STK, göçü daha iyi anlamak için proje kapsamında Antioquia, Caldas, Cundinamarca ve Tolima bölgeleri dahil olmak üzere ülkenin farklı bölgelerinde araştırmalar yürütüyor”.
Topluluk desteği, en önemli şey
Bahar göçü için Ibagué şehrinin güneybatısında bir sayım alanı kuruldu. Buraya “Conteo de Rapaces Tolima” (Tolima Raptor Sayımı) adını verdik ve izleme büyük bir beklentiyle başladı: Bölgede ilk kez kayıtlar alınacaktı.
Beklentileri aşan, on farklı türden 400.000’den fazla göçmen yırtıcı kuş türü gözlemlendi.
Bu etkileyici sonuçlar, bölgesel göçmen yırtıcı kuşlara ilişkin gelecekteki araştırma ve koruma çabaları için bir temel oluşturdu.
Geçtiğimiz Nisan ayında, rakamlar 700 binden fazla kişiye ulaştı ve Tolima sayım bölgesini yayınlanan verilere göre Neotropikal bölgenin dördüncü en önemli alanı olarak konumlandırdı (Bildstein 2006).
Önceki yıllara göre artış, yırtıcı kuşların sayısının mutlaka arttığı anlamına gelmemektedir.
Yıllar arası varyasyonun genellikle anlamlı olup olmadığı belirsizdir, bu nedenle daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
Her mevsimde biraz daha bilgi ediniyoruz ve ülkenin merkezinde iç rotaların sonbahar ve ilkbahar ayları arasında farklılık gösterdiği doğrulanıyor.
Bu, 2022 yılında Tolima’daki Magdalena Nehri vadisinde açılan ikinci sayım alanı sayesinde doğrulandı. Aynı zamanda, daha fazla soru ortaya çıkıyor ve onların göç yolculukları hakkında hâlâ keşfedecek çok şeyimiz var.
Gezegende en fazla kuş türüne sahip ülke olan Kolombiya, bir koruma örneği olabilir ve bu doğal manzaraya tanık olmanın büyük ayrıcalığının farkında olabilir.
Çevre örgütleri, devlet kurumları ve diğer yerel aktörler arasındaki eşgüdümlü çaba, ülkede yasa dışı ve suç sayılan bir faaliyet olan avcılığa karşı eylemlere daha geniş bir kapsam kazandırabilir.
Toplumsal katılım ve katılım esastır ve eğitim, sınır tanımayan ve kıtadaki ekosistem dengesinin korunmasına yardımcı olan bu kuşlara yönelik yerel algıyı değiştirmenin anahtarıdır.
Teşekkür
Kolombiya’daki projeye çok sayıda kuruluş destek verdi. Ayrıca bu muhteşem kuşların korunması konusunda endişe duyan birçok cömert bağışçı da yardımda bulundu.
Hawk Mountain Sanctuary’nin dünya çapında yırtıcı kuşların korunmasını teşvik etme konusundaki yorulmak bilmez misyonunu yerine getiren sürekli ve koşulsuz desteğini vurgulamak istiyorum.
